Davne 1536. njemacki vojvoda Ulrich je u njemackoj pokrajini Baden Württemberg zabranio uzgoj Zaupel ovce, koja je bila sklona bolestima i koja je imala mali prinos vune. Nešto kasnije, vojvoda Karl Eugen je bio posebno zainteresovan za merino vunu. Kako bi poboljšao kvalitet vune u Baden Würtembergu osnovao je takozvanu “Delegaciju ovčara” u Štutgartu 1783. godine. Cilj delegacije je bio poboljšanje kvaliteta vune, ali takođe i proizvodnja dovoljne količine vune, koju su preradjivale tadasnje manufakture.
Prve merino ovce u Baden Württembergu
1786. godine zabranjen je izvoz Merino ovce, te je vojvoda poslao 2 najbolja uzgajivača ovaca u Španiju i Francusku gdje su oni lično birali životinje koje će dovesti u Njemacku. Izabrali su rasu Ovejas merino, zbog visokog kvaliteta vune. Štaviše, postojale su mnoge paralele izmedju ovcarsta u Spaniji i Njemackoj. To je bila garancija za uspjesno razvijanje ovaca sa visoko kvalitetnom vunom u Baden Würtemberg-u.
Doba zlatnog runa
Druga polovina 18. i prva polovina 19. vijeka u Njemackoj je poznata kao doba “zlatnog runa”. Goeppingen, Kirchheim i Heilbronn su u to vrijeme bili trgovinski centri vune. Bili su poznati po vrhunskom kvalitetu i igrali su veliku ulogu u ekonomiji cijele regije. U ovom periodu ovčari u počeli ukrštati špansku merino ovcu sa lokalnom rasom, kako bi poboljšali kvalitet. Cilj ukrštanja je bio poboljšanje plodnosti, zdravlja, mesnosti i naravno kvaliteta i prinosa vune.
Virtemberg kao zvanična rasa
1915. Njemacka poljoprivredna asocijacija priznaje Virtemberg ovcu kao rasu. Tada su utvrđeni i standardi rase koji su kasnije otisli u dva pravca, jedan je davao prioritet vuni, a drugi mesnatosti. Tada se Virtemberg ovca širi i po okolnim regionima. 1925. godine, cilj uzgoja definisan je kao: “Uzgoj zdrave, čvrste ovce, pogodne za duge ispaše”. Ovce koja je otporna i ima snažno, dobro oblikovano tijelo, sa velikim prinosom vune. Tokom narednih decenija, dolazi do povećane potražnje na tržištu mesa, što uslovljava ovčare da rasu prilagode potrebama tržišta. Kao posljedica toga, kvalitet vune postaje lošiji, ali plodnost i mesnost Virtemberg ovce se znatno poboljšava.
Virtemberg ovca danas...
Danas, nakon vise od dva vijeka razvoja rase glavne kvalitete Virtemberg ovce su: veliki okvir tijela, mesnatost i dobar randman mesa. Otpornost, dobra iskoristivost hrane, odlična prilagodljivost na sve uslove držanja, počevši od livadskog-nomadskog, pa sve do štalskog uzgoja. Miran karakter, dobru mliječnost i jako izražene majčinske osobine. Ne treba zaboraviti i plodnost, a posebno asezonalnost koja uslovljava da se ženke u pravilnim vremenskim razmacima tjeraju cijele godine, što itekako utiče na proizvodnju većeg broja jagnjadi po ovci na nivou godine.
Jaooo što su slatke ovčice 🥰
🙂
Jako dobra farma, prva liga!!
Trudimo se, hvala Aleksa!